jueves, 16 de septiembre de 2010
laztana - Latzen
Eztarriko korapil sendo hau
nahi nuke askatzea
kantu hau bukatzean
ezagutu zenuen sumendia
etengabe su jauzian
itzaltzen doa orain.
Aitortzen dut
haseran jolas soil bat zen
aragiaren gosea
mila mozkorren azkena
Barkaidazu baina oraingo hontan
ni naiz babes eske datorrena
fideltasunaren ardura.
Aldatu naiz
zurekin pentsatzeak
odola irakiten dit
ezintasuna dakarkit, zu gabe.
Inoiz ez dut sinistu amodioan
sexuaren indarrak
estaki dizkit begiak
azkenik neri ere iritxi zait
sentimendu garaia
sentitzeko garaia.
Aitortzen dut....
Burua galtzen hasi naiz
inor ez bezela maite zaitudalako
benetan.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario